Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στην ανάπτυξη εμβολίων κατά της νόσου Covid-19 τα εμβόλια ιικών φορέων είναι μια από αυτές. Τα εμβόλια ιικών φορέων χρησιμοποιούν τροποποιημένους ιούς που εγχύονται στον οργανισμό σε ενέσιμη μορφή για να μεταφέρουν στο εσωτερικό των κυττάρων την πληροφορία εκείνη που θα οδηγήσει σε ανοσολογική απάντηση.
Το εμβόλιο της Astra Zeneca χρησιμοποιεί αδενοϊό χιμπαντζή ο οποίος έχει τροποποιηθεί γενετικά ώστε να μην μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να προκαλέσει νόσο στον άνθρωπο, τα εμβόλια της Johnson & Johnson και της Gamaleya χρησιμοποιούν εξασθενημένους ανθρώπινους αδενοϊούς. Οι αδενοϊοί προκαλούν συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού και προσβάλλουν ανθρώπους και ζώα.
Κλειδί στη δημιουργία αυτών των εμβολίων αποτελεί η χαρακτηριστική πρωτεΐνη σε μορφή ακίδας που βρίσκεται στην εξωτερική επιφάνεια του ιού SARS-CoV-2 και ονομάζεται Spike Protein. Η γενετική ακολουθία που περιέχει τις πληροφορίες για την δημιουργία της ιικής πρωτεΐνης ενσωματώνεται στο γενετικό υλικό του ιού και στη συνέχεια μεταφέρεται στο εσωτερικό των κυττάρων. Εκεί το γενετικό υλικό του ιού εισέρχεται στον πυρήνα όπου μεταγράφεται σε mRNA. Το mRNA εξέρχεται στο κυτταρόπλασμα κι μέσω της διαδικασίας της μετάφρασης που πραγματοποιείται στα ριβοσώματα παράγωνται οι ιικές πρωτεΐνες. Οι ιικές πρωτεΐνες εκφράζονται στην εξωτερική επιφάνεια των κυττάρων προκαλώντας ανοσολογική απάντηση.
Τα Τ και Β λεμφοκύτταρα αναγνωρίζουν το αντιγόνο και πολλαπλασιάζονται. Τα Β λεμφοκύτταρα αποκρίνονται με την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων αντισωμάτων τα οποία όταν έρθουν σε επαφή με το αντιγόνο τον εξουδετερώνουν. Και οι 2 τύποι λεμφοκυττάρων δημιουργούν κύτταρα μνήμης τα οποία είναι σε ετοιμότητα στην περίπτωση που μολυνθούμε από τον ίδιο τον ιό. Τα κύτταρα μνήμης θυμούνται το αντιγόνο που αντιμετώπισαν και είναι σε θέση να εξαπολύσουν μια ισχυρή και ταχεία απάντηση όταν ο ιός εμφανιστεί ξανά.
Πηγή: